*ಗಜ಼ಲ್*
ಮರಣವೆಂಬುದು ಕರುಣೆಯೆಂಬ ಪದವನ್ನು ಮರೆತಂತಿದೆ ಏಕೋ
ವಿರಾಮವಿಲ್ಲದೆ ಸಾವು ಮನೆ ಮನೆ ಭೇಟಿಗೆ ಹೊರಟಂತಿದೆ ಏಕೋ
ಅಲ್ಲೊಂದು ಜೀವವನ್ನು ಉಳಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಹರಕೆಗಳು
ಕೆಲವು ಜೀವಗಳಿಗೆ ಜಗದ ಋಣ ತೊರೆಯುವ ಆತುರ ಹೆಚ್ಚಾಗುತಿದೆ ಏಕೋ
ದಯಾಮರಣವೆಂಬುದನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಹೇಗೆ ತಾನೇ ಸಾಧ್ಯ
ಅದಾಗಲೇ ಮಸಣಕ್ಕೆ ಅಡಿಯಿರಿಸಿದವರ ಬದುಕು ಕಷ್ಟವೆನಿಸುತ್ತದೆ ಏಕೋ
ಹತ್ತಿರದವರ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲೂ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಿರ್ಲಿಪ್ತ ಭಾವ ನಮಗೆ
ಕಂಡರಿಯದವರ ಕೊನೆಯೂ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಮನವನ್ನು ಕಾಡುತ್ತದೆ ಏಕೋ
ಸಂತಸ ನಗು ಮರುಕ್ಷಣ ಚಿರನಿದ್ರೆ ವಿಧಿಯಾಡುತ್ತಿದೆ ಚೌಕಾಬಾರ
ವಿದಾಯವೊಂದು ಮನದಿಂದ ಮರೆಯಾಗದೆ ಮೊರೆಯುತ್ತಿದೆ ಏಕೋ
ಕನಸು ಆಸೆಗಳು ಕಂಗಳಲ್ಲಿ ಬಾಕಿಯಿರುವಾಗಲೇ ಕಣ್ಮುಚ್ಚುತ್ತಿವೆ ಜೀವಗಳು
ಅದೃಶ್ಯ ಶಕ್ತಿಯೊಂದು ಶವಯಾತ್ರೆಯ ಸ್ಪರ್ಧೆಯನ್ನು ಏರ್ಪಡಿಸಿದಂತಿದೆ ಏಕೋ
*ತಪಸ್ಯಾ* ಕಾಲನಿಗೂ ಕುಣಿಯುವಾಸೆಯಾಗಿದೆಯೇನೋ ಈ ಜಗತ್ತಿನಂತೆ
ಮರಣ ಮೃದಂಗದ ಶ್ರುತಿಗೆ ಚರಮಗೀತೆಯ ಶ್ರುತಿ ಸೇರುತ್ತಿದೆ ಏಕೋ
@*ವತ್ಸಲಾ ಶ್ರೀಶ*
